MENU:

ZAMEK INSTERBURG (WYSTRUĆ)...

ZAMEK WYSTRUĆ (INSTERBURG) - miejscowość Czerniachowsk (siedziba powiatu)

W 1275 roku rycerze Zakonu Krzyżackiego zaczęli podbój Nadrowii. W tym celu Krzyżacy wykorzystywali pruską twierdzę Nettinen albo Letowie (dziś Krasnaja gorka - Czerwone Wzgórze), znajdującą się na północnym brzegu rzeki, jako bazę wypadową i obronną. Wzniesione z drewna i ziemi umocnienie przez wiele wieków służyło Prusom jako bezpieczna przystań.
W 1311 roku krzyżackie landsknechci - wojska najemne założyły swój
obóz na wysokim brzegu rzeki Węgorapy, w pobliżu jej zbiegu z rzeką Inster.
Następnie, w 1337 roku W tym miejscu Krzyżacy wybudowali murowany zamek - twierdzę. Główne prace budowlane zostały zakończone do 1347 roku. Zamek otrzymał nazwę "Insterburg". Wyraz "inster" w języku Prusów oznaczał nazwę rzeki i był tłumaczony jako "biegnący", a "burg" oznaczał "twierdzę". Nazwę "Insterburg" tłumaczono jako "twierdza na wodzie".

Przez wiele wieków twierdza insterburska była krzyżacką strażą przednią na wschodnich rubieżach. Stąd wyruszały wyprawy Krzyżaków na Litwę. Pierwotnie twierdza w Insterburgu była przeznaczona na ośrodek administracyjny - siedzibę komtura. Plany te zburzyło zagrożenie twierdzy. Twierdza znalazła się pod kierownictwem krzyżackiego kuratora, a w XIV - XV wieku stała się ważnym ośrodkiem wojskowym. Terytorialnie Insterburg należał do królewieckiej komturii.
W insterburskim zamku w latach 1643 - 1647 swoje najlepsze dni spędziła Maria Eleonora, wdowa po szwedzkim królu Gustawie Adolfie, siostra elektora Jerzego Wilhelma. Po śmierci męża wdowa musiała opuścić kraj z powodu różnic poglądów z córką królową Krystyną.

W 1812 roku zamek odwiedził francuski cesarz Napoleon Bonaparte. Stąd swoje kroki skierował do Rosji, żeby osobiście kierować wojskiem. W 1814 roku przez Insterburg przejeżdżała Elżbieta Aleksandrowa, małżonka rosyjskiego cara Aleksandra I Pawłowicza (1777 - 1825). W Insterburgu w 1689 roku zmarła i tu również została pochowana Anchen von Tarau, bohaterka znanej niemieckiej wschodniopruskiej pieśni.
Obecnie położony w centrum miasta zamek jest malowniczą ruiną. Więcej szczęścia miała północna część przedzamcza. Zachowały się zabudowania, w których zorganizowano muzeum. Na placu na przedzamczu miejscowi entuzjaści: śpiewacy i grajkowie (muzycy) urządzają koncerty, przeprowadzają konkursy i inne imprezy kulturalne. Najważniejsze, że nie gaśnie tu nadzieja odbudowania starej twierdzy.